“Dat kon jij vroeger al, Regien, schrijven en voorlezen. Als jij de beurt kreeg in de klas was iedereen 
muisstil.”

Woorden… ze hebben me altijd bezig gehouden.

Als kraamverzorgende elke avond een lief briefje met gebeurtenissen van de dag schrijven voor het 
gezin. Als moeder de jaarboeken van mijn kinderen bijhouden met herinneringen en vakantiebelevenissen. De woorden zaten in mijn hoofd, klaar om geschreven te worden.

Toen ik op een zeker moment werd gevraagd om te schrijven voor de uitvaartceremonie van een 
vader vond ik een nieuwe uitdaging.
Op dat moment vielen alle puzzelstukjes op zijn plek.
Al die jaren schreef ik, zomaar, zonder speciaal doel….
Nú wist ik waarom. Ik had mijn doel gevonden.

Dat wat me van nature goed af ging, het vinden van de juiste woorden, heb ik met behulp van de 
opleiding “Ritueelbegeleiding” omgezet in professionaliteit.

Ik heb inmiddels de eer gehad om met en voor vele mensen te mogen schrijven.
In een kleine, kwetsbare kring stappen als onbekende en verhalen mogen horen die zó persoonlijk 
zijn; het blijven kostbare cadeautjes.